Het laatste stukje

24 oktober 2016 - Schiedam, Nederland

De vlucht naar Washington ging lekker vlot en volgens planning. De vlucht vanuit Washington naar Amsterdam liep iets anders. Omdat er wel een koffer ingeladen was maar de bijbehorende passagier niet, moest het ruim weer leeggehaald worden op zoek naar de koffer. Dan alles weer inruimen en een uur later kunnen we dan toch van start.
Altijd als we door de wolken gaan vraag ik mij weer af waarom ik dit toch altijd doe. Nu vroeg ik mij dat nog meer af omdat hij nu ook nog eens schuin door de wolken ging en dat vind ik nog minder leuk. Maar goed, ik klaag niet omdat ik iets van de wereld wil zien nu het kan en dan moet ik dat ervoor over hebben. Maar na een paar uur vliegen hebben we ineens zo heftig turbulentie waardoor ik mijzelf voor gek verklaar om dit te doen. Ik kan tegenwoordig toch ook gewoon op internet kijken hoe de wereld er uitziet? Toch denk ik dat de beleving dan iets minder is en ach, in november ben ik deze turbulentie wel weer vergeten (denk het niet maar als ik het maar lang genoeg denk, zal het misschien ook zo zijn). Uiteindelijk landen we om 7:30 uur dan toch veilig en wel op Hollandse bodem. De koffers hebben we gelukkig ook vrij vlot en ook het taxibusje is lekker vlot. Dat valt allemaal niet tegen. Thuis even lekker douchen en een broodje eten en dan op naar de camping om Toos en Candy op te halen. De mormels hebben het waanzinnig naar hun zin gehad bij opa en oma. Nu kunnen ze thuis even bijkomen van 3 weken keten met elkaar. Het was een geweldige vakantie met heel veel indrukken en ervaringen om nooit meer te vergeten. Ik hoop dat ik jullie een beetje mee heb genomen op onze reis en een indruk heb kunnen geven wat wij gezien hebben. Ik vond het leuk om te doen. Nu nog een laatste week lekker thuis maar daar ga ik jullie niet mee lastig vallen. Volgende week gaat het gewone leven weer beginnen wat ook wel weer leuk is. Dank jullie wel.

Foto’s

3 Reacties

  1. Matthia:
    25 oktober 2016
    ik vond het heel leuk om jullie te volgen en ik had het gezegd een keer amerika smnak t naar meer binnekort maar even facetimen
  2. Arij:
    29 oktober 2016
    Meisje, je moet het zo zien dat alles wat je hebt meegemaakt in dat grote land niemand je kan afnemen en daar hoort ook minderprettige dingen bij. Je bent bevoorrecht om dat mee te mogen maken meenigeen heeft niet de mogelijkheid om het mee te maken. Er zijn genoeg mensen die in dat land leven voor hun werk, horen zij de vogels zingen of zien zij de blaadjes aan de bomen komen, nee, nogmaals nee, maar jij wel want jij geniet en die ander is daar voor zijn beroep. Wees blij dat je weer bij diegene bent die van jullie houden en al dat enge ben je straks kwijt.
  3. Margreta:
    29 oktober 2016
    Dat is zeker waar. Dat besef ik ook zeker en de angst ben ik nu ook al kwijt.